Remastered dhe Definitive edition janë terma që të mbushin me shpresa se vërtet një lojë ka ndryshuar. Por ajo që do të shikoni në këtë review, na e ndryshon komplet mendimin për bujën e madhe që sjellin këto fjalë. Kanë kaluar fiks 20 vite që kur GTA 3 u lançua për herë të parë dhe të themi të drejtën kjo lojë ka lënë një shije shumë të mirë për kohën. Nëse ndonjë lojë meritonte një Definitive edition që i lejonte fansat të përjetonin sërish atë ndjesi pa u detyruar për të injoruar grafikat e lashta, është kjo. Megjithatë krijuesi i serive Rockstar Games ka vendosur të nderojë këtë monument të lojërave dhe dy vazhdimet e tij po aq të njohura të epokës PS2, Vice City dhe San Andreas me një remaster të quajtur “GTA Trilogy: The Definitive Edition”.

Ne jemi mësuar të shikojmë remaster të shkelqyera nga Mafia, Dark Souls, Modern Warfare, por duket se Rockstar e ka keqkuptuar termin duke na sjellë tre pjata mish të pa pjekur, të cilat shumë prej fanatikëve të lashtë të Rockstar janë detyruar ti hanë me zor pasi e kishin porositur tashmë. Sa keq për ta. Gjithsesi, pyetja qëndron a i respekton Rockstar aq shumë lojërat e veta po aq sa ne të tjerët??? Sigurisht që po… Ato i sjellin para.

Duke ecur në rrugët e Los Santos apo të Vice City çdo gjë ishte më e pastër dhe me shkëlqim. Një rrotë selektuese për armët, tip i modelit të GTA 5 ishte shtuar duke e bërë këtë karakteristikën e vetme që na ra në sy për mirë. Fytyrat e njerëzve ishin përmirësuar disi nga pamja por në momentin e parë që flisnin, dallohej që ishte vendosur thjesht një filter pasi dukeshin si stickers që ja kishin ngjitur në kokë dhe që ndaheshin në copa kur bënin mimika. Përveç këtij fakti duart që dikur ishin si putra ariu i kanë holluar në përmasat normale por kur personazhet mbanin një cigare ne dorë ose një telefon duket sikur sendet rrinin në ajër, ku kjo pjesë boshe në lojërat origjinale ishin mbushur me duart e tyre katrore.

Ky është kryesisht problemi me grafikat e rishikuara në Definitive Edition ato janë si një ambalazh i ri me rezolucion të lartë që janë vendosur rastësisht mbi një komplet të vjetër LEGO. Ato duken më të pastra në sipërfaqe, por nuk ka konsistencë të vërtetë në mënyrën se si janë aplikuar dhe gjithçka është ende goxha e çuditshme. Edhe sistemi i ri i ndriçimit sjell rezultate të përziera. Reklamat prej neoni të Vice City janë vërtet tërheqëse dhe reflektimet mbi makinat dhe pellgjet janë shndritëse, por diku tjetër në hijet tepër intensive do t’i hidhnin personazhet në errësirë, pavarësisht se si do ti menaxhonit cilësimet e ndriçimit dhe kontrastit.

Ndërkohë, një distancë e përmirësuar e cila synonte ta bënte çdo mjedis të dukej më i madh, në fakt ka pasur efektin e kundërt. Kjo është veçanërisht e dukshme në San Andreas, ku, së bashku me heqjen e mjegullës së smogut portokalli të frymëzuar nga Los Angelos që dikur fshihte kufizimet teknike të PS2, ju mund të dilni në një vend të hapur dhe të shihni horizontin e San Fierro që shfaqet në distanca menjëherë.

Sa herë që vdisni në një mision, loja ju pyet nëse doni ta nisni nga checkpoint i fundit por në GTA 3 dhe Vice City loja të kthente direkt në fillim të misionit, pavarësisht se sa keni avancuar. Kjo gjë e bënte pak fustruese kalimin e disa misioneve, jo prej faktit se kalon vështirësi por më shumë prej përsëritjes së disa skenave që të lodhnin.

Pastaj janë bugs, të cilat prisnin të na bënin pritë në çdo cep si një tufë ujqërish që thyejnë lojën. Përplasje të forta, NPC që kapen duke vrapuar rreth makinës, vendet gjeometrike të gabuara, GPS i hartës gjysmën e kohës ishte i çrregullt dhe shumë probleme të tjera që hasëm gjatë gameplay. Gjithsesi ne besojmë se zhvilluesi ka përgatitur një dorë të mirë me patch-e për update-t e ardhshme. Ne i kemi luajtur lojërat në Switch dhe në PC. Lojërat në Switch ndjeheshin më ndryshe, të dukej më argëtuese duke qenë se kishe një GTA në dorë e versionit portable. Gjithashtu nuk u shfaqën aq bugs sa në PC.

Sidoqoftë, është e ditur se sa të shkëlqyera mbeten këto lojëra, dhe pavarësisht nga problemet e shumta na ngjalli shumë nostalgji. Nuk ka dyshim se modeli i misioneve është vjetëruar, veçanërisht në GTA III, dhe kufizimet si mungesa e notit në të dyja lojërat mund të jenë të vështira për të rënë dakord. Ishte gjithashtu mjaft magjepsëse të uleshim dhe të luanim në tre lojërat krah për krah dhe të rijetonim evolucionin e shpejtë të një serie kaq të bukur. GTA III krijon planin, Vice City e strukturon atë dhe shton nostalgjinë e armatosur të viteve ’80 në arsenalin e saj, dhe San Andreas e zgjeron atë në çdo drejtim dhe pa dyshim e perfeksionon, të paktën duke pasur parasysh teknologjinë e disponueshme në atë kohë. Nuk mund të mohohet suksesi komercial në dukje i pafund i GTAV, por për sa i përket lojërave GTA thjesht me single-player, San Andreas mund të jetë ende loja më kulminante e serisë.

Ndërsa këto lojëra mund të jenë vjetëruar shumë për të qenë tërheqëse për lojtarët e rinj, ato janë ende argëtuese për t’u rishikuar për fansat ekzistues… por kjo është shumë larg nga të qenit mënyra ideale për t’i përjetuar ato. Jeni ende duke marrë tre lojëra ikonike GTA dhe ato sigurisht që janë ende të luajtshme, por ato nuk ofrohen afër nivelit të mjeshtërisë kërkuese që ne jemi rritur të presim nga Rockstar. Disa prej jush mund ta gjejnë më argëtuese instalimin e mods-ave në lojërat origjinale dhe për këtë ju japim shumë të drejtë sepse ka një komunitet aq të madh atje jashtë i cili ka hedhur një pafundësi modelesh si ta luani lojën.

Nuk ka dyshim që të tre lojërat në këtë GTA Trilogy janë klasike të të gjitha kohërave, por ato për fat të keq janë bërë remaster me një nxitim të panevojshëm në vend të një force dashurie. Veçoritë e reja janë të lehta dhe zbatohen vetëm pjesërisht, pamjet vizuale janë të përziera, performanca është e paqëndrueshme, disa përmbajtje mungojnë dhe bugs janë të shumtë. Në gjendjen e tij ekzistuese, ky koleksion me tre lojëra klasike GTA është larg nga të konsideruarit Definitive Edition. Është zhgënjyese dhe çuditërisht mosrespektuese si për trashëgiminë e vetë lojërave, ashtu edhe për komunitetin e tyre të shumtë të fansave.